Anja komt bij me in de praktijk met de hulpvraag dat haar zoon van 9 jaar vaak negatief is. Hij is gemakkelijk boos en geprikkeld, kan niet veel hebben en uitpraten na een conflict loopt tussen hen beiden altijd op een fiasco uit. Moeder en zoon kunnen elkaar niet bereiken. Anja heeft al van alles geprobeerd om het te veranderen, maar ze weet niet waar het hem in zit. Ze is er erg verdrietig om. Het voelt alsof ze faalt als moeder. We besluiten om er met een opvoedopstelling samen naar te kijken.

Groter geheel

Via een opvoedopstelling luister je met een systemisch oor naar wat er op een diepere laag speelt tussen ouder en kind en het hele familiesysteem. Daarom beginnen we met “grote gebeurtenissen” in de familie op te zoeken. Ik stel specifieke vragen en Anja zet het neer met poppetjes op tafel. Zo ontstaat een genogram en wordt duidelijk waar we met de hiervoor bestemde matjes op de vloer aan gaan werken.

Zorg

Er blijkt dat Anja vanaf haar zesde veel voor haar jongere broer en zusje heeft gezorgd, omdat haar moeder het niet aankon. Als vanzelf nam ze de zorg op zich en is dit ook op andere plekken in de familie gaan doen. Zo ontstond er een gewoonte dat iedereen altijd een beroep op haar kon en mocht doen. En Anja voelde zich verplicht om aan al die behoeftes van anderen te voldoen. Hierdoor stond ze op volwassen leeftijd nog gedraaid naar haar ouders en de rest van de familie. Zo zorgde ze voor haar moeder, oma, vader, tante en een nichtje. Teveel ballast die niet van haar was en die haar gevoelige zoon voelde en bij wijze van teruggooide via boos en geïrriteerd gedrag.

Loslaten

Door neer te leggen wat er in werkelijk was en is geweest, door de ballast terug te brengen naar de plaatsen waar het thuishoorde, de verantwoordelijkheden los te laten, voelde Anja zich volledig opgelucht. Waardoor ze voelde dat ze voor zichzelf mocht zorgen. Hierdoor kon ze draaien naar haar zoon en er fysiek en emotioneel helemaal voor hem zijn. Samen met haar man, die aan haar zijde staat en waar ze ook af en toe op mag leunen.

Verlichting

Ze slaakt een zucht van verlichting en zeg: ”Wat is dit fijn! Het lijkt wel of ik de hoofdprijs heb gewonnen.” Zoveel ballast losgelaten, voel ik me stukken lichter en weet ik wat me te doen staat. Ik ga voor mezelf zorgen.”
Dat is een prachtige beweging. Wanneer een moeder voor zichzelf zorgt, zorgt ze daarmee indirect voor haar kind en kan de verbinding alleen maar sterker worden.